By Sapih Mandangan Posted August 14, 2005
Ako’y minulat ng aking ama upang makibaka
Kahit ako’y musmos, baril at di laruan ang aking sandata
Sa bulubundukin ng Sulu ako’y nakipagdigma
Karangalan ko ang mamatay sa sarili kong lupa
Sabi ni itay, wag papaapi sa dayuhang Pilipino
Sasakop sa ating lupain na parang mga Hapon at mga Amerikano
Wag nyong hayaan ilagay ang cross sa mga dibdib nyo
Parang ginawa ng Kastila sa kanilang mga ninuno
Ang Pilipino daw ay isang malaking duwag
Pinagkanuno ang kanilang karangalan sa mga dayuhan
Noon hanggang ngayon ay walang paninindigan
Patuloy pa rin ang lupaing kamkam ng dayuhang mamumuhunan
Ang lupain ng Bangsamoro ngayon ay sinakop nyo na
Taong galing Luzon at Visayas, sila’y nagkaisa
Manirahan sa lupaing Mindanao at ito'y kamkamin nila
Wag po sana tayong magbulag-bulagan sa totoong kasaysayan
Sabihin nyo ngayon halos lahat ng nasa Mindanao ay taga-Visayas
Ito’y dugo't pawis, ang aming pinuhunan
Upang panatilihing marangal at makasaysayan ang aming bayan
---therd_abel@yahoo.com
Source: http://www.bangsamoro.com/lit/pm_081405_c.php?PHPSESSID=c544086eea24be82477c42bd2e19855f
posted by Bert M. Drona @ 9:19 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home